دعوی تقابل چیست؟
دعوی تقابل مبدا مشترکی با دعوی اصلی و ارتباطی با طرح ادعایی دارد، تا قبل از اتمام اولین جلسه دعوی متقابل با قانون 141 دادرسی مدنی می باشد. زمانی که در یک دادرسی بررسی حقوقی در مقابل ادعای خواهان، ادعای متقابلی مورد بحث قرار بگیرد که با دعوای اصلی مرتبط بوده و با دعوای اصلی دارای منشأ می باشد. این دعوی با دعوای اصلی با همدیگه مورد بررسی قرار می گیرند.
طبق الگو دعوی تقابل، حقوق جاری به عنوان یک راه قانونی برای پشیمان کردن متقاضی از ادامه دادن دادخواست خود و تغییر سرانجام پرونده معروف است.
برای قبول و پذیرش دعوای متقابل باید به شرایط زیر دقت کرد:
- مهم ترین نکته ای که باید در دعوای متقابل به آن دقت کرد این است که دعوای متقابل باید در دادگاهی برگذار گردد که در دعوای قبلی مطرح شده بود. اما اگر دعوای گفته شده صلاحیت نداشته باشد، باید به دادگاه صالح ارجاع داده شود.
- هر دو دعوا باید اطراف یک مسئله مشترک باشد و مبدأ هر دو دعوا باید مشابه باشد. به صورتی که تصمیم گیری و فرستادن رأی در هر دعوا روی دعوای دیگر هم اثر داشته باشد.
- دعوای متقابل باید از نظر قانونی و حقوقی قابلیت مطرح شدن داشته باشد. به این منظور که بتوان به دادگاه دادخواست را تقدیم کرد و خواهان رسیدگی به آن شد.
- دعوای متقابل باید از سمت خوانده بر علیه خواهان فرستاده شود.
- در صورتی که دادخواستی به دادگاه ارائه شود و دعوای متقابل محسوب شود، اما دعاوی صلح، فسخ، رد خواسته و… که برای دفاع از دعوای اصلی مطرح شدند، دعوای متقابل نیستند و نیازی به دادخواست جداگانه ای ندارد. که طبق قانون 142 قانون دادرسی مدنی عنوان شده است.
- طبق ماده 143 قانون دادرسی مدنی دادخواست دعوای متقابل باید تا پایان اولین جلسه دادگاه داده شود. زمانی که متقاضی، دعوای متقابل را در جلسه ارائه دهد، خوانده می تواند برای دادرسی خود طلب تعویق کند. مقررات رد یا باطل کردن دادخواست مانند دادخواست اصلی است. زمان اقامه دعوای متقابل مهم است باید به آن توجه کنیم.
بیشتر بدانید: جرایم کیفری
شرایط طرح دعوی تقابل
از نکاتی که برای طرح دعوی تقابل باید به آن توجه کرد این است که تنها باید توسط خوانده یا وکیل او مطرح شود. دعوای متقابل باید در مقابل ادعای خواهان و برای رفع اتهام از خوانده مرح شود. بنابراین خواهان یا شهود و هرکسی که در این پرونده دخالت دارد غیر از خوانده و وکیل نمی توانند در جلسه به دعوی متقابل رسیدگی کنند. یکی دیگر از شرایط ضروری برای طرح دعوی متقابل، نگارش و تنظیم دادخواست است. طبق ماده 142 قانون مدنی، دعوی دو فرد در برابر هم باید طبق دادخواست تنظیم شود و به دادگاه تحویل اراده گردد. شایسته است برای شروع به رسیدگی در دادگاه، دادخواست تنظیم شود (طبق ماده 48 قانون دادرسی مدنی) که در حقوق ایران به حکم کلی تبدیل شده است. در ماده 142 قانون دادرسی مدنی برای دفع شبهه، دعوای مذکور هم دارای ویژگی دفاعی و هم هجومی است. دعوای متقابل به موجب شکایت خوانده می شود. به این ترتیب، تمام مقررات و شرایط مرتبط با دادخواست و ابطال آن، در این دعوا باید رعایت شود.
مستندات قانونی
دعاوی تقابل توسط سه ماده 141، 142 و 143 توسط قانون توضیح داده شده اند به ترتیب که عبارت اند از:
یکی از این شرایط که برای خوانده وجود دارد این است که، می تواند در مقابل ادعای خواهان اقامه، دعوا نماید. اگر این دعوا با دعوای اصلی دارای یک منشأ باشند، دعوای متقابل نامیده می شود. و اگر دعوای متقابل نباشد در دادگاه صالح به صورت جدا رسیدگی خواهند شد. بین دو دعوا وقتی ارتباط کامل به وجود می آید که اثر تصمیم در دیگری موثر باشد.
اقامه شدن دعوای متقابل زمانی اتفاق می افتد که دادخواست به دادگاه ارائه شود. و اما دعاوی صلح، فسخ، تهاتر و… که برای دفاع از دعوای اصلی مطرح می شوند، دعوای متقابل محسوب نمی شود و نیازی به ارائه دادخواست جدا ندارد.
در انتهای جلسه اول دادخواست، دعوای دو فرد در برابر هم بایست ارائه گردد و چنانچه شخص متقاضی، دعوای متقابل را در دادگاه دادرسی بازگو کند، فرد مذکور می تواند برای دریافت پاسخ و ادله خود، تعویق جلسه را درخواست کند. شرایط ابطال دادخواست مانند مقررات دادخواست اصلی خواهد بود.
عناصر دعوای متقابل :
- دعوایی که آگاه به زمینه دعوای دیگر که دعوای اصلی نام دارد، باشد.
- منشأ این دعوا و دعوای اصلی یکی باشد و یا ارتباط کاملی بین این دو وجود داشته باشد.
- خوانده توانایی دفاع از خود در مقابل دعوای اصلی را ندارد. دعوای خوانده بر پایه صلح با دعوای اصلی و دعوای فسخ یا تهاتر از طرف خوانده، دعوای متقابل نیست.
شرایط دعوای متقابل چیست؟
- با دعوای اصلی منشأ یا ارتباط کامل داشته باشد: خوانده توانایی این را دارد که در برابر ادعای خواهان اقامه دعوا کند. بنابراین، دعوای متقابل باید از سمت خوانده دعوا اقامه شود. در ماده 139 قانون دادرسی مدنی در مورد مجلوب ثالث گفنه شده است که، شخص ثالثی که خوانده گفته می شود و تمام مقررات درباره خوانده راجع به او روان است. مجلوب ثالث می تواند علیع جالب نسبت به اقامه دعوای متقابل دست به کار شود. مگر اینکه جالب او را برای استحکام موقعیت خود جلب نموده باشد. بدین گونه حکم آن با شخص ثالث که برای تقویت موضع یکی از صاحب های دعوا یکی است.
- دعوا از طرف خوانده علیع خواهان اقامه شود: به این مسئله باید توجه کنیم که رابطه ادعای خوانده با دعوای اصلی نزدیک باشد به صورتی که، یک دعوا بر دیگری اثر داشته باشد. یا با رسیدگی به دعوای تقابل باعث جلوگیری از دعاوی با خواسته های مشابه به صورت جدا شود. هر چند قانون گذار از دو عنوان منشأ و ارتباط کامل صحبت کرده است. اما این دو کلمه دارای تعارف و بار مختلفی می باشد. ممکن است دو دعوا منشأ مشترکی داشته باشد ولی ارتباطی با هم نداشته باشند.
- دعوا در مهلت مقرر اقامه شود: دادخواست دعوای متقابل باید تا اتمام اولین جلسه دادرسی ارائه شود. از این رو خوانده می تواند دعوای متقابل را پیش از رسیدن جلسه دادرسی اقامه کند. اگر فرصت کافی تا اولین جلسه دادرسی داشته باشید، دادخواست تقابل به خوانده آن دستور داده می شود. به دعوای تقابل در همان جلسه ای رسیدگی می شود که جلسه دعوای اصلی در آن برگذار شده بود و وقتی که گرفته شده به طفین تقابل رسانده می شود.
مخاطبان عزیز خیلی ممنون که تا انتهای مقاله همراه ما بودید. لطفا نظرها، پیشنهادها و انتقادهای خود را در قسمت کامنت ها برای ما و بقیه به اشتراک بگذارید.
شما میتوانید در اینجا بیشتر با جناب آقای کوه پایه زاده آشنا شوید.
منبع: صفحات وب
بدون دیدگاه